Odblokowuje zdolność budowniczych pozwalającą kopać unikalną dla Indii studnię schodkową.

+1 do żywności i +1 obszar mieszkalny. +1 do wiary, jeśli znajduje się obok dzielnicy świątynnej. +1 do żywności, jeżeli sąsiaduje z farmą. Dodatkowe obszary mieszkalne, wiara i żywność wraz z postępami na drzewach technologii i idei. Zapobiega utracie żywności podczas suszy. Nie można jej zbudować na wzgórzach ani obok innej studni schodkowej.

„Studnia schodkowa” to taka, do której można dotrzeć, idąc po schodach. Choć występują w wielu regionach, najwięcej z nich istnieje pod różnymi nazwami w Indiach i Azji Południowo-Wschodniej. Pierwsze wykute w skale studnie schodkowe w Indiach pochodzą z około 200 roku p.n.e., zaś do roku 600 naszej ery stały się powszechne w całym Gudżaracie. Uczeni są zdania, że cylindryczne, ceglane studnie zostały wynalezione przez istniejącą w epoce brązu cywilizację doliny Indusu. Studnie schodkowe znajdowały się w wielu starożytnych osiedlach indyjskich, zaś ich bogate zdobienia – niektóre mogą równać się pod tym względem ze świątyniami hinduistycznymi – dowodzą, że mieszkańcy bardzo je sobie cenili. I nic dziwnego, biorąc pod uwagę występujący w okolicy problem z dostępem do czystej wody. Niestety, brytyjscy zarządcy uznali, że taka metoda poboru wody jest niehigieniczna i zainstalowali w swoich posiadłościach pompy i rury zastępujące studnie schodkowe. O wiele mniej malownicze, ale na pewno wydajniejsze rozwiązanie.