Odblokowuje zdolność budowniczych pozwalającą tworzyć rysunki z Nazca.

Zapewniają one +1 do wiary sąsiadującym polom, +1 do wiary sąsiadującym polom z zasobem, +1 do żywności sąsiadującym polom z pustynią lub z pustynią ze wzgórzami po odkryciu idei służby cywilnej. +1 do produkcji sąsiadującym płaskim polom po opracowaniu technologii masowej produkcji. +1 do atrakcyjności. Można tworzyć wyłącznie na płaskim polu pustyni. Pola z rysunkami z Nazca nie mogą być eksploatowane.

Rysunki z Nazca to olbrzymie geoglify, czyli kształty żłobione w powierzchni ziemi, stworzone przez cywilizację Nazca zamieszkującą Peru między 500 r. p.n.e. a 500 r. n.e. Możliwe, że część figur jest starsza i została wykonana przez kulturę Paracas, ponieważ ich kształt przypomina motywy znajdowane na tworzonych przez nią tkaninach. Pomimo swoich rozmiarów rysunki są delikatne, ponieważ powstały poprzez usunięcie cienkiej warstwy czerwonego żwiru pokrywającego płaskowyż, dzięki czemu odsłonięto znajdującą się głębiej jaśniejszą glebę. Rysunki z Nazca przedstawiają stylizowane wizerunki ptaków, zwierząt i postaci ludzkich. Niektóre z nich są prostymi liniami zorientowanymi na różne obiekty nocnego nieba.

Rysunki mogły mieć związek z prośbami o deszcz skierowanymi do bóstw nieba, ale nasza znajomość kultury Nazca jest zbyt mała, by wyciągać na jej podstawie jakiekolwiek pewne wnioski. Powstało też wiele mniej wiarygodnych wyjaśnień dotyczących przeznaczenia rysunków, ale większość z nich poległa w starciu z brzytwą Ockhama lub nagina rzeczywistość do granic wytrzymałości.

Zmiany w suchym pustynnym środowisku płaskowyżu Nazca oraz jego popularność wśród turystów należą do czynników najbardziej zagrażających rysunkom z Nazca. Zmiana częstotliwości opadów może sprawić, że linie zostaną dosłownie zmyte z powierzchni ziemi, a jeśli bezmyślni turyści wciąż będą je uszkadzać, starożytne geoglify znikną zadeptane przez tych, którzy chcą je podziwiać.