Unikalna jednostka Szkocji z epoki przemysłowej. Zastępuje rangerów. Silna jednostka zwiadowcza. +5 do siły bojowej podczas walki na wzgórzach lub w lesie.

Po jakobickim powstaniu, które wybuchło w Szkocji w 1719 r., brytyjska armia zrekrutowała lojalne szkockie klany (Campbellów, Grantów, Fraserów i Munro), aby wzmocnić jedność i pokój na górzystej północy. Pierwszy Górski Regiment nosił nazwę Czarnej Straży (Black Watch), którą zawdzięczał klasycznemu ciemnemu tartanowi wykorzystywanemu w ich mundurach. Mundur górali dopełniała czerwona kamizelka podkreślająca ich lojalność wobec Wielkiej Brytanii.

Zwykłe oddziały brytyjskiej armii szły do boju uzbrojone w muszkiety z bagnetami. Szkoccy górale wyróżniali się pod tym względem, posługując się pałaszami, czyli bronią raczej mało popularną w XVIII wieku. Pierwszym starciem, w jakim wzięli udział poza rodzinną Szkocją, była bitwa pod Fontenoy w 1745 r. Francuski pisarz określił ich później mianem „wściekłych górali”, którzy walczyli „z większą zaciekłością niż wzburzone fale atakujące morski brzeg”. Górale służą w brytyjskiej armii po dziś dzień, choć obecnie ich pałasze służą (najpewniej) wyłącznie celom ceremonialnym.