Dostępna wyłącznie dla Persji jednostka walcząca w zwarciu zastępująca zbrojnych. Jednostka walcząca w zwarciu dysponująca atakiem dystansowym o zasięgu 2 pól. Duża siła obronna.

Elitarna ciężka kawaleria starożytnego imperium Persów miała przerażającą reputację, jednak większość z tego, co o niej wiemy, pochodzi z przekazów Herodota, którego teksty, choć bardzo poczytne, nie zawsze zgadzają się z rzeczywistością. Wątpliwości wzbudza nawet nazwa, jaką według Herodota nadano tym oddziałom – jej pochodzenie jest bez wątpienia greckie, a nie perskie.

Zgodnie z przekazami Herodota oddział nieśmiertelnych liczył dokładnie 10 tysięcy żołnierzy. W razie zranienia lub śmierci jednego z nich natychmiast zastępowano go nowym wojownikiem, by w każdej chwili nieśmiertelni byli w pełni swych sił. Nieśmiertelni, jako członkowie elitarnej jednostki, traktowani byli wyjątkowo, co przejawiało się na przykład tym, że przeznaczonej dla nich żywności nie przechowywano razem z prowiantem pozostałych perskich żołnierzy. Ich ubiór był wyjątkowo barwny, okrywali się płaszczami pokrytymi metalowymi łuskami, a za broń służyły im krótkie włócznie, miecze i potężne łuki. Niezależnie od wiarygodności starożytnych przekazów dotyczących zdolności nieśmiertelnych, wiemy na pewno, że wzbudzali szacunek (i strach) wśród im współczesnych.