Unikalna średniowieczna jednostka Arabii. Zastępuje rycerzy. Leczenie na koniec każdej tury, nawet po wykonaniu ruchu lub ataku.

Choć samo słowo mameluk znaczy po arabsku po prostu „własność” lub „zdobytego niewolnika”, większości ludzi przywodzi na myśl wyłącznie wojskową kastę średniowiecznego islamu. Z pewnością ci właśnie mamelukowie cieszą się największą historyczną sławą. Choć uczeni nie mogą dojść między sobą do zgody w tej materii, większość uznaje, że niewolni wojownicy mameluccy zrodzili się jako formacja podczas rządów abbasydzkich kalifów Bagdadu w okolicach IX w. n.e. Pochodzili głównie z plemion kipczackich, czerkieskich, gruzińskich i bałkańskich, z których albo ich porywano, albo odsprzedawano w niewolę, i szybko okazywali się oddanymi konwertytami na islam, niezwykłymi jeźdźcami i zajadłymi oponentami. Z czasem mamelukowie stali się faktyczną polityczną potęgą, jak na przykład w Kairze, gdzie ustanowili sułtanat. W wielu innych muzułmańskich królestwach od nich zależał natomiast kształt przyszłej sułtańskiej władzy. Sukcesy i wpływy mameluckiej kasty pozwoliły jej przetrwać 1000 lat aż do momentu, gdy unicestwił ich ostatecznie osmański generał Muhammed Ali (pasza) w roku 1811.