Berserkowie - Jednostki - Civilopedia

Wprowadzenie

Cywil

Walka lądowa

Arkebuzerzy

Artyleria

Artyleria rakietowa

Barbarzyńscy łucznicy konni

Barbarzyńska kawaleria

Berserkowie

Bombarda

Ciężka piechota

Ciężkie rydwany

Czarna Armia

Czerwone kurtki

Czewsurowie

Czołg

Digger

Domrey

Działa polowe

Garde Impériale

Gesaci

Harcownicy

Hetajrowie

Hoplici

Hul'che

Husaria

Huzarzy

Hwacha

Hypaspiści

Janczarzy

Jeźdźcy malon

Karabiny maszynowe

Karolanie

Katapulta

Kawaleria

Kawaleria courserska

Kawaleria mandekalu

Kawaleria oromska

Keszigowie

Kirasjerzy

Konkwistadorzy

Konnica

Kozacy

Kusznicy

Legion

Llanero

Łucznicy

Łucznicy konni saka

Łucznicy pitati

Mameluk

Mnich wojownik

Ngao Mbeba

Nieśmiertelni

Nihangowie

Nowoczesna broń ppanc.

Nowoczesne czołgi

Okihtcitaw

Orły

Piechota

Piechota impi

Piechota liniowa

Piechota zmechanizowana

Pikinierzy

Pikinierzy i arkebuzerzy

Policja konna

Procarze

Przyczajony tygrys

Ranger

Rough rider

Rycerze

Sabum kibittum

Samuraje

Sekcja ppanc.

Strzelcy rydwanowi maryannu

Szkoccy górale

Śmigłowiec

Tagma

Toa

Trebusz

Varu

Voi chiếny

Wampiry

Warak’aq

Wędrowny rycerz

Wielki śmierciobot

Włócznicy

Wojownicy

Wóz bojowy

Zbrojni

Zombie

Zwiadowca

Żołnierze sił specjalnych

Walka morska

Walka powietrzna

Wsparcie

Bohaterowie

Berserkowie

Opis

Unikalna średniowieczna jednostka Norwegii walcząca w zwarciu, zastępująca ciężką piechotę. 4 punkty

ruchu, jeśli ruch jednostki rozpoczyna się na wrogim terytorium. +10 do

siły bojowej podczas ataku i -5 do

siły bojowej podczas obrony przeciwko atakom w zwarciu.

Kontekst historyczny

Wedle licznych staronordyckich źródeł berserkowie (Ulfheonar, „wyjątkowi wojownicy Odyna”) byli wikingami, którzy walczyli w stanie „niekontrolowanej, przypominającej trans furii”. W niektórych sagach pojawia się informacja, że nie nosili zbroi i ruszali w bój z odkrytą piersią, okryci wilczymi skórami. Byli rzekomo „szaleni niczym ogary, gryźli swoje tarcze... Zabijali ludzi, ale ich samych nie imał się ani ogień, ani żelazo”. Budziło to szacunek nawet innych, również przecież całkiem rozrywkowych Normanów. Król Harald Pięknowłosy używał rzekomo berserków około 800 roku n.e. jako żołnierzy szturmowych w pierwszych szeregach swojej armii, zaś inni władcy czynili z nich królewskich strażników, licząc, że ich reputacja pozwoli utrzymać porządek wśród niepokornych poddanych. Jak powiadali pobożni chrześcijanie: „zachowaj nas, Panie, od furii Normanów”.