Włócznicy - Jednostki - Civilopedia

Wprowadzenie

Cywil

Walka lądowa

Arkebuzerzy

Artyleria

Artyleria rakietowa

Barbarzyńscy łucznicy konni

Barbarzyńska kawaleria

Berserkowie

Bombarda

Ciężka piechota

Ciężkie rydwany

Czarna Armia

Czerwone kurtki

Czewsurowie

Czołg

Digger

Domrey

Działa polowe

Garde Impériale

Gesaci

Harcownicy

Hetajrowie

Hoplici

Hul'che

Husaria

Huzarzy

Hwacha

Hypaspiści

Janczarzy

Jeźdźcy malon

Karabiny maszynowe

Karolanie

Katapulta

Kawaleria

Kawaleria courserska

Kawaleria mandekalu

Kawaleria oromska

Keszigowie

Kirasjerzy

Konkwistadorzy

Konnica

Kozacy

Kusznicy

Legion

Llanero

Łucznicy

Łucznicy konni saka

Łucznicy pitati

Mameluk

Mnich wojownik

Ngao Mbeba

Nieśmiertelni

Nihangowie

Nowoczesna broń ppanc.

Nowoczesne czołgi

Okihtcitaw

Orły

Piechota

Piechota impi

Piechota liniowa

Piechota zmechanizowana

Pikinierzy

Pikinierzy i arkebuzerzy

Policja konna

Procarze

Przyczajony tygrys

Ranger

Rough rider

Rycerze

Sabum kibittum

Samuraje

Sekcja ppanc.

Strzelcy rydwanowi maryannu

Szkoccy górale

Śmigłowiec

Tagma

Toa

Trebusz

Varu

Voi chiếny

Wampiry

Warak’aq

Wędrowny rycerz

Wielki śmierciobot

Włócznicy

Wojownicy

Wóz bojowy

Zbrojni

Zombie

Zwiadowca

Żołnierze sił specjalnych

Walka morska

Walka powietrzna

Wsparcie

Bohaterowie

Włócznicy

Opis

Starożytna jednostka zwalczania kawalerii.

Kontekst historyczny

W pewnym punkcie cywilizacyjnej prehistorii znalazł się neolityczny wojownik, który uznał, że jego kij będzie skuteczniejszy, gdy naostrzy jego koniec. Tak oto powstała włócznia. Ostry czubek wciąż jednak tępił się wskutek dźgania nim zwierząt i ludzi. Wkrótce ludzie zaczęli hartować drewno, opalając je nad ogniem. Kolejną innowacją było dodanie do kija obłupanych kamieni, w końcu zaś metalowych grotów. Włócznie to broń stosunkowo łatwa do opanowania. Była tak popularna wśród wczesnych grup bojowych, że stała się podstawową bronią większości starożytnych armii. Można ją było dość szybko i tanio wyprodukować, a w dodatku dobrze sprawdzała się przeciwko konnym barbarzyńcom. Przez stulecia oręż ten ulegał licznym przemianom, których kulminacją stał się bagnet – nakładane na koniec karabinu ostrze zmieniające go w prowizoryczną włócznię.