Starożytna jednostka dystansowa dostępna wyłącznie dla Egiptu. 4 punkty ruchu, gdy rozpoczyna na otwartym terenie.

Maryannu (w liczbie pojedynczej marya, co oznacza młodego wojownika lub młodego bohatera) byli dziedziczną kastą szlachecką jeżdżących rydwanami wojowników. Istniała ona w wielu społecznościach na Bliskim Wschodzie w epoce brązu. W Egipcie maryannu jeździli lekkimi, dwuosobowymi rydwanami, które umożliwiały o wiele bardziej precyzyjny ostrzał z łuku niż grzbiet konia, zwłaszcza biorąc pod uwagę powszechną wówczas długość łuku. Marya mógł również zabrać ze sobą więcej amunicji. Istniały jednak istotne ograniczenia dla tych młodych bohaterów, chociażby w postaci przeszkód terenowych czy kosztów utrzymania pojazdu i koni podczas długich kampanii. Niemniej jednak maryannu pozostawali potężną elitą armii faraona. Najlepszym dowodem na ich skuteczność w boju są ich dokonania w Kadeszu w 1274 r. p.n.e., gdzie ich waleczność pozwoliła Ramzesowi II odnieść zwycięstwo. Egipcjanie pozostawili wiele malowideł przedstawiających starożytne rydwany maryannu (to jeden z najczęstszych motywów w tej cywilizacji). W grobowcu Tutanchamona (który zmarł około 1323 roku p.n.e.) znaleziono ponadto sześć dobrze zachowanych pojazdów.