Unikalna dzielnica Fenicji specjalizująca się w działalności morskiej. Zastępuje dzielnicę portową, a jej wzniesienie jest tańsze. Można ją wybudować na wybrzeżu lub jeziorze w sąsiedztwie lądu.

+50% do produkcji jednostek morskich i osadników w tym mieście. Wszystkie ranne jednostki morskie znajdujące się w granicach tego miasta leczą 100 PŻ w każdej turze.

Greckim słowem „kothon” („naczynie do picia”) określano okrągły kształt portów budowanych przez Fenicjan. Do dziś tego typu konstrukcje przetrwały na Sycylii, w Tunezji i na Cyprze, a najbardziej znanym kothonem w historii był Wielki Port w Kartaginie.

Kothon składał się z dwóch części: długiego, prostokątnego portu zewnętrznego obsługującego statki kupieckie oraz połączonego z nim okrągłego portu wewnętrznego przeznaczonego dla okrętów wojennych. Keje zewnętrznego portu zazwyczaj tętniły życiem, a te znajdujące się w kothonie w Kartaginie podobno obsługiwały jednocześnie setki statków. Każdej nocy wejście do portu zabezpieczane było żelaznym łańcuchem.

Wewnętrzny, wojskowy port był zabezpieczonym i chronionym ośrodkiem budowy, naprawy i wyposażania fenickich okrętów wojennych. Pośrodku znajdowała się sztuczna wyspa, na której stacjonował admirał dowodzący portem. Zewnętrzny pierścień otaczający wojskowy port zawierał pochylnie dla statków oraz magazyny i materiały niezbędne podczas napraw i budowy okrętów. Starożytny kronikarz Appian pisał, że wojskowy port Kartaginy otaczały jońskie kolumny, które sprawiały, że „zarówno port, jak i wyspa przypominały wyglądem wielki krużganek”.

Kothony odgrywały ważną rolę w fenickiej dominacji na Morzu Śródziemnym. Budowa i utrzymanie statków były kosztowne, a tworzenie takich wyspecjalizowanych i wyrafinowanych ośrodków świadczyło o zaangażowaniu, z jakim Fenicjanie podchodzili do kwestii panowania na morzach.