Założenia gry
Duże cywilizacje
Przywódcy
Miasta-państwa
Dzielnice
Budowle
Cuda i projekty
Jednostki
Awanse jednostki
Wielcy ludzie
Technologie
Idee
Ustroje i doktryny
Religie
Teren i jego cechy
Zasoby
Ulepszenia i szlaki
Silos atomowy
Opis
Odblokowuje umiejętność inżynierów wojskowych: budowę silosu atomowego.

Stanowi on wyrzutnię broni jądrowej i termojądrowej.
Kontekst historyczny
Podobnie, jak miało to miejsce w przypadku pozostałych aspektów technologii rakietowej, to Niemcy jako pierwsi wykorzystali zamysł podziemnego silosu rakietowego, budując w 1944 r. pionierski kompleks tego typu w pobliżu Saint-Omer. Miał on mieścić i wystrzeliwać wymierzone w Anglię rakiety V2, ale nigdy nie został wykorzystany, gdyż przeszkodziły w tym prowadzone przez aliantów ciężkie bombardowania. Brytyjczycy romansowali chwilę z zamysłem podziemnych kompleksów rakietowych w latach 50 XX w., a nawet zdołali jeden zbudować, choć potem i tak uznali okręty podwodne za odpowiedniejsze platformy dla międzykontynentalnych pocisków. Dopiero jednak Amerykanie i Rosjanie naprawdę postawili na ideę skrywania nuklearnych arsenałów pod ziemią – na wypadek, gdyby miało to w jakiś sposób rozwiązać ewentualny kryzys III wojny światowej. Głównym założeniem przy tworzeniu tych silosów był jak najszybszy potencjał wystrzelenia rakiet UR-100 czy też Titan II, zależnie od strony konfliktu, by z jak największą pewnością doprowadzić do wzajemnej anihilacji. Od czasów Zimnej Wojny Rosjanie przenieśli większość swoich pocisków międzykontynentalnych do jednostek podwodnych, Amerykanie nadal utrzymują 450 funkcjonalnych silosów, a Chiny, choć pobudowały kilka takich konstrukcji, mimo wszystko preferują mobilne platformy rakietowe.
PortraitSquare
icon_improvement_missile_silo

Cechy

Maksymalna ilość broni: 1

Wykorzystanie

Stworzone przez
PortraitSquare
icon_improvement_missile_silo
Opis
Odblokowuje umiejętność inżynierów wojskowych: budowę silosu atomowego.

Stanowi on wyrzutnię broni jądrowej i termojądrowej.
Kontekst historyczny
Podobnie, jak miało to miejsce w przypadku pozostałych aspektów technologii rakietowej, to Niemcy jako pierwsi wykorzystali zamysł podziemnego silosu rakietowego, budując w 1944 r. pionierski kompleks tego typu w pobliżu Saint-Omer. Miał on mieścić i wystrzeliwać wymierzone w Anglię rakiety V2, ale nigdy nie został wykorzystany, gdyż przeszkodziły w tym prowadzone przez aliantów ciężkie bombardowania. Brytyjczycy romansowali chwilę z zamysłem podziemnych kompleksów rakietowych w latach 50 XX w., a nawet zdołali jeden zbudować, choć potem i tak uznali okręty podwodne za odpowiedniejsze platformy dla międzykontynentalnych pocisków. Dopiero jednak Amerykanie i Rosjanie naprawdę postawili na ideę skrywania nuklearnych arsenałów pod ziemią – na wypadek, gdyby miało to w jakiś sposób rozwiązać ewentualny kryzys III wojny światowej. Głównym założeniem przy tworzeniu tych silosów był jak najszybszy potencjał wystrzelenia rakiet UR-100 czy też Titan II, zależnie od strony konfliktu, by z jak największą pewnością doprowadzić do wzajemnej anihilacji. Od czasów Zimnej Wojny Rosjanie przenieśli większość swoich pocisków międzykontynentalnych do jednostek podwodnych, Amerykanie nadal utrzymują 450 funkcjonalnych silosów, a Chiny, choć pobudowały kilka takich konstrukcji, mimo wszystko preferują mobilne platformy rakietowe.

Cechy

Maksymalna ilość broni: 1

Wykorzystanie

Stworzone przez