Odblokowuje zdolność budowniczych pozwalającą wznosić alkazar.

+2 do kultury. Znajdująca się w nim jednostka dostaje +4 do siły obrony i automatycznie zyskuje 2 tury fortyfikacji. Nie można zbudować go w sąsiedztwie innego alkazaru.

Zadaje średnie obrażenia wrogim jednostkom, które przechodzą przez zajmowane przez nią pole, oraz odbiera im punkty ruchu.

Alkazary (coś w stylu „ostatecznego schronienia”) były połączeniem zamku i pałacu, które pojawiało się w licznych mauretańskich miastach al-Andalus, głównie pomiędzy VIII i XV w. n.e. Wiele z nich budowano jako rezydencje mauretańskich gubernatorów... co całkiem się przydawało i to nie tylko przeciw niepokornym rywalom, ale też, w późniejszym okresie, w starciu z tą szokującą chrześcijańską rekonkwistą. Wiele z tych budowli nadal stoi i cieszy się sporą sławą: na przykład te w Segovii, Toledo, Cordobie (słynny Alcázar de los Reyes Cristianos), Burgos i Sewilli. Ten ostatni na przykład powstał w 913 r. jako fort na potrzeby cordobańskiego rządcy. W XI w. rozbudowano go w pałac o nazwie al-Muwarak („błogosławiony”). Chrześcijański władca, Fernando III, urządził tam swoją królewską rezydencję po podbiciu Sewilli w r. 1248. Obecnie al-Muwarak stanowi co najwyżej jeden z przystanków na trasach turystycznych autokarów.