Urodził się i umarł biedakiem, pochowany zaś został w nieoznaczonym grobie w Madrycie. Pozornie nie pozostawił po sobie wiele... A jednak jego „Don Kichot”, przetłumaczony później na 60 języków, uważany jest za pierwszy bestseller w historii cywilizacji. Tyle że Miguelowi de Cervantesowi nie dało to zbyt wiele – autorzy w XVI wieku nie otrzymywali tantiem.

Miguel urodził się gdzieś nieopodal Madrytu w 1547 roku, zaś jego ojciec parał się chirurgią, która była wówczas podłym zawodem. Rodzina przeprowadzała się kilkakrotnie, lekarz bowiem szukał lepszych możliwości zatrudnienia. Choć kwestia jego formalnej edukacji pozostaje przedmiotem debat, wiadomo, że pierwsze jego opublikowane dzieło – wiersze w zbiorze dzieł upamiętniających zmarłą żonę króla Filipa II – pochodzi z 1569 roku.

Ponieważ jednak miecz jest tak naprawdę potężniejszy od pióra, de Cervantes porzucił pisanie i zaciągnął się do wojska. Wziął udział w wielkiej bitwie w zatoce Lepanto, służąc na pokładzie statku La Marquesa. Został tam dwukrotnie ranny w klatkę piersiową, zaś jego lewa ręka uległa strzaskaniu. Mimo to pozostał żołnierzem. W 1575 roku uznał, że dość ma rozlewu krwi, postanowił więc wrócić do domu. Podczas podróży schwytali go Berberowie. Cervantes spędził kolejnych pięć lat w niewoli, uwolniony dopiero po wpłaceniu okupu.

Po powrocie do Hiszpanii, pragnąć zarobić na chleb, w 1585 roku opublikował swoją pierwszą powieść, która spotkała się z powszechną obojętnością. Próbując utrzymać się jako komisarz do spraw zaopatrzenia Wielkiej Armady, trafił do więzienia (dwukrotnie) pod zarzutem niegospodarności. Wobec takiego obrotu spraw postanowił wrócić do pisania i w 1605 roku ukazała się pierwsza część Don Kichota. Druga wydrukowana została w 1615. Jej autor zmarł rok później, nadal szukając sławy i odrobiny grosza.