W przeciwieństwie do większości wielkich autorów, którzy najwyraźniej muszą cierpieć w imię sztuki, Jane Austin prowadziła dość wygodne i beztroskie życie. Urodziła się w grudniu 1775 roku w angielskim Hampshire jako siódme dziecko szanowanej (i nawet zamożnej) rodziny. Jej ojciec był proboszczem w pobliskim kościele anglikańskim, matka zaś – cóż, żoną proboszcza. Wykształcony w Oksfordzie ojciec posiadał dużą bibliotekę i zachęcał dzieci, by z niej korzystały.

Po kilku latach Jane i jej starsza siostra, Cassandra, zostały wysłane do szkoły z internatem, by zdobyć wykształcenie. Obie jednak zachorowały na tyfus, otarły się o śmierć i wróciły do domu, którego nigdy już nie opuściły. By umilić sobie czas i puścić wodze romantycznej fantazji, Jane zaczęła w połowie lat 90. XVIII wieku pisać w notatnikach opowiadania, później zaś powieści. Były one w gruncie rzeczy dowcipnymi parodiami ówczesnych romansideł. Te zapiski wkrótce ewoluowały w ambitniejsze dzieła: wspaniałe „Rozważna i romantyczna”, „Duma i uprzedzenie” czy „Opactwo Northanger”. Dzięki pomocy brata, Henry'ego, który przekonał drukarza i księgarza Thomasa Edgertona do wydania pierwszej z tych książek, ukazała się ona – choć anonimowo – w 1811 i została bardzo dobrze przyjęta jako trafny komentarz społeczny.

Jane spędziła dorosłość, zajmując się domem swoich starzejących się rodziców, grając na pianinie, chodząc do kościoła, spotykając się z sąsiadami i robiąc wszystkie inne rzeczy, jakich oczekuje się od porządnej angielskiej starej panny. Jak się jednak zdaje, nie była tym ani znudzona, ani rozżalona. W 1801 roku rodzina – ojciec, matka, Jane i Cassandra – przenieśli się do Bath. Jej ojciec zmarł cztery lata później i przez wiele lat trzy kobiety stale się przeprowadzały, aż w końcu zamieszkały w chatce w Chawton będącej własnością brata Jane, Edwarda. W 1816 roku Jane zachorowała na nieznaną chorobę zwyrodnieniową i zmarła rok później.