Dzielnica przeznaczona na budowle kulturalne

W miarę jak miejskie klasy średnie zaczęły przejawiać zainteresowanie kulturą w późnych latach XIX wieku, zaczęły się domagać bardziej wyrafinowanych form rozrywki niż publiczne dręczenie niedźwiedzi czy boks bez rękawic. Odpowiedzią na tę potrzebę okazały się dzielnice teatralne, zwykle obrastające istniejące już teatry i muzea wspierane przez wyższe klasy społeczne. I tak nowojorski Broadway doczekał się kolekcji nowych lokali muzycznych oraz restauracji, które powstały zaraz po przeniesieniu w 1883 r. budynku Metropolitan Opera na 39. ulicę, we wcześniejszych latach natomiast londyńska dzielnica teatralna West End rozkwitła wokół budynku Opery Królewskiej w Covent Garden. Z czasem swoje miejsce w tych dystryktach znaleźli ci wszyscy, którzy potrafili zarobić na cudzym talencie teatralnym: studia nagraniowe, radiowe, agenci, producenci i tak dalej.