Unikalna dzielnica Grecji przeznaczona na obiekty kulturalne. Zastępuje dzielnicę kulturalną, a jej wzniesienie jest tańsze. Po ukończeniu przyznaje 1 emisariusza.

+1 do kultury za każdą sąsiadującą dzielnicę oraz dodatkowa premia +1 do kultury za sąsiadujące centrum miasta. +2 do kultury za każdy sąsiadujący cud. Można budować jedynie na wzgórzach.

W starożytnej Grecji akropol oznaczał, dość dosłownie, „górne miasto”, i zarówno w Atenach, Koryncie, Tebach, jak i innych miejscach był właśnie tym: częścią osady położoną na wzniesieniu – często wzgórzu o stromych zboczach – wykazującym wyraźne właściwości defensywne. W razie przełamania przez wroga zewnętrznych murów akropol miał stanowić ostatni bastion obrońców. W wielu przypadkach z czasem stary akropol przemieniał się jednak też w centrum, z którego rozrastał się nowy miejski organizm. W greckim okresie archaicznym na przykład, gdy zagrożenie ze strony barbarzyńców osłabło, a miasta kwitły, te stare, wyniesione dzielnice poczęły przechodzić proces odnowy, doczekując się świątyń, teatrów, forów, pałaców, budynków rządowych i innych tym podobnych ośrodków, które zastępowały skromne domostwa, bazary, koszary oraz place stanowiące wcześniej istotę miejskiego wzniesienia.