Tworzące się w płaszczu litosferycznym w olbrzymiej temperaturze i ciśnieniu kryształy metastabilnych alotropów węgla – znane powszechnie jako diamenty – budziły podziw i chciwość człowieka od czasów starożytnych Indii. Znajdowane w złożach bliskich powierzchni, już w IV wieku p.n.e. sprzedawane były przez liczne indyjskie osiedla, a niedługo później znalazły się w Europie. Choć nie były cięte ani polerowane – technologia, która to umożliwiała, pojawiła się dopiero pod koniec XIV wieku – stały się symbolem władzy i przywilejów. I nadal są, mimo że w laboratoriach można wyprodukować ich sztuczną odmianę.