Jest w stanie zagrać koncert rockowy w odpowiedniej lokalizacji, takiej jak pola cudów, dzielnice zawierające wymagane budowle czy specjalne obszary wskazane w opisie awansu zespołu. Sprzedaż albumów zespołu określa oczekiwaną siłę jego potencjału turystycznego podczas kolejnego koncertu. Po zakończeniu koncertu poziom zespołu rockowego i sprzedaż płyt mogą wzrosnąć. Zespół rockowy może być zakupiony wyłącznie za wiarę. Nie może wystąpić dwukrotnie na tym samym polu.

Zespół rockowy w obecnej postaci uformował się w drugiej połowie XX wieku. Składa się z niewielkiej liczby wokalistów i muzyków (najczęściej czterech, ale bywa, że jest ich więcej) grających zazwyczaj na gitarze elektrycznej, perkusji, elektrycznym basie, a czasem również na dodatkowych instrumentach, takich jak klawisze, gitary akustyczne, tamburyny i krowie dzwonki. Kakofonię ich „muzyki” potęguje swobodne wykorzystywanie urządzeń wzmacniających, co stanowi wyraźny kontrast w porównaniu z bardziej eleganckimi zespołami, takimi jak orkiestry kameralne.

Zespołowi rockowemu przebywającemu w trasie koncertowej mogą towarzyszyć roadies, czyli specjaliści zajmujący się budową scenografii, elektroniką, logistyką, sprzedażą i – na wypadek, gdyby publiczności nie zachwyciło atonalne pobrzękiwanie „muzyków” – efektami pirotechnicznymi. Relacje łączące roadies z muzykami są niezwykle skomplikowane, a analiza ich niuansów wykracza poza możliwości Civilopedii.

Wszelka muzyka rockowa jest zbyt głośna.