Możliwość zmniejszenia obecności innych religii na swoim terenie o 75% i rozpoczynania walki teologicznej z jednostkami innego wyznania.

Każda wiara ma swoich inkwizytorów – tych, którym Kościół nakazał znajdować innowierców, grzeszników i złe wpływy pośród owieczek. W Europie jednak inkwizycja odegrała szczególnie wielką rolę, gdyż Kościół katolicki w okresie średniowiecza i renesansu pilnował jak mógł, by żydzi, muzułmanie i protestanci, nie wspominając już o naukowcach, artystach i filozofach, nie psuli umysłów wiernych. Inkwizytorzy stanęli w pierwszej linii tej walki, zakazując czytania ksiąg i paląc je oraz pozbywając się heretyków, wszystko to zaś w imię Pana. W niektórych przypadkach mieli nawet wsparcie świeckiego rządu – jak na przykład w Hiszpanii królowej Izabeli czy w Świętym Cesarstwie Rzymskim – legalność ich czynów gwarantowała zaś papieska bulla „Ad extirpanda” z 1252 roku. Mimo pewnych ekscesów można z całą pewnością powiedzieć, że inkwizytorzy faktycznie strzegli wiary, jaka by ona nie była.