+50% do zysków z plądrowania i ataków na wybrzeżu.

Plądrowanie, grabienie i demoralizowanie wroga – nic tak nie cieszy jak najazdy. Ponieważ barbarzyńcy nie mogli zazwyczaj liczyć na zwycięstwo w otwartej bitwie z Grekami, Persami, Rzymianami, Chińczykami i innymi cywilizowanymi ludami, ich ataki przybierały zazwyczaj formę długich wypraw łupieskich. Z czasem te i inne imperia zaczęły rewanżować się im podobnymi najazdami, często wysyłając wojska pomocnicze, by siały spustoszenie – przepędzały bydło, paliły obozowiska i robiły jeszcze gorsze rzeczy. Strategia ta była tak skuteczna, że niektóre „wojny” stanowiły po prostu serię krwawych napadów. Praktyka ta na stałe weszła do wojennego repertuaru i stosowana jest również dziś.