Wszystkie ulepszone zasoby saletry i węgla zapewniają o 1 jednostkę zasobu na turę więcej.

Poprawa niezawodności i ulepszenie produkcji broni palnej w okresie renesansu sprawiły, że trafiała ona do rąk coraz większej liczby żołnierzy. Zbiegnięcie się tego z powstaniem państw narodowych, które miały zdolność powoływania do służby wojskowej dużej liczby obywateli, zmusiło generałów do zmierzenia się z poważnym wyzwaniem: przekazaniem konkretnej, specjalistycznej wiedzy masom niezbyt lotnych rekrutów. W tym celu opracowano podręczniki musztry. W okresie między XVI i XIX wiekiem powstało wiele podręczników tego typu pisanych przez autorów różnych narodowości. Schyłek ich popularności nastąpił wraz z pojawieniem się nowocześniejszej broni palnej.

Podręcznik musztry przeznaczony jest dla oficerów liniowych i podoficerów uczących pozbawionych doświadczenia żołnierzy podstaw manewrowania i prowadzenia ostrzału. Kładzie nacisk na naukę komend na pamięć do chwili, aż są one wykonywane automatycznie. Dzięki tak wyszkolonej armii oficerowie na polu bitwy mogą skupić się na taktyce i analizowaniu bieżącej sytuacji strategicznej.