Ruiny Angkor mówią same za siebie. Ale czy przekazują nam całą prawdę? Na ścianach tego wspaniałego kompleksu świątynnego znajdują się szczegółowe płaskorzeźby, które przedstawiają wojskowe podboje, oraz królewskie inskrypcje opisujące majestat państwa. Ale jak wyglądało codzienne życie w imperium Khmerów? Kambodżańskie zabytki piśmiennicze skupiają się na królewskich dokonaniach oraz treściach natury religijnej, więc aby naprawdę zrozumieć Kambodżę z XIII wieku – kiedy to przypadł szczyt świetności imperium khmerskiego – należy sięgnąć po przekazy chińskie.

Na szczęście Zhou Daguan, często porównywany (w pozytywnym sensie) do Marco Polo, pozostawił nam relację z tego okresu. Spędził rok na dworze Indrawarmana III w Angkorze i w swych zapiskach oprócz zachwytu majestatem imperium zawarł zaskakująco szczegółowy opis codziennego życia mieszkańców Kambodży. W przeciwieństwie do wielu podróżników – w tym również Marco Polo – Zhou nie spekulował na temat miejsc, w których nigdy nie był, ani nie przedstawiał zasłyszanych pogłosek jako faktów (choć trzeba też przyznać, że relacjonował nocne igraszki khmerskiego cesarza z królową węży).

Zhou tworzył swoje relacje z myślą o pomocy osobom takim jak on – zainteresowanym podróżami kupcom i dyplomatom. Chociaż pisał o opływających złotem królewskich pochodach, nie zapominał też o przyziemnych sprawach. Zauważył podział w życiu religijnym Kambodży na buddyzm, hinduizm („braminizm”) i animizm, które współistniały w metropolii, chociaż błędnie zinterpretował te religie, patrząc na nie przez pryzmat chińskich doświadczeń. Zhou zwrócił szczególną uwagę na wysoki status kobiet w ówczesnej Kambodży – to one często zarządzały kupiectwem i rynkami.

Zhou był wysłannikiem chińskiej dynastii Yuan zapoczątkowanej przez Kubilaj-chana. Jego misja prawdopodobnie nie miała wielkiego znaczenia dyplomatycznego dla Chin i Kambodży – imperia dzielił potężny masyw górski (znajdujący się na obszarze obecnego Laosu, Birmy i Wietnamu), przez co do interakcji między nimi dochodziło rzadziej niż między dzisiejszą Kambodżą i Chinami. Niemniej relacja ta ma kluczowe znaczenie dla naszej wiedzy o historii Khmerów.