Masaru Ibuka urodził się w kwietniu 1908 roku w mieście Nikko. Był dociekliwym dzieckiem lubiącym eksperymenty z elektrycznością. Został jednym z pierwszych radioamatorów w Japonii, a pierwsze jego nawiązania łączności miały miejsce już z 1926 roku. W 1933 roku ukończył Uniwersytet Waseda na Wydziale Nauki i Inżynierii, po czym dołączył do firmy Photo-Chemical Laboratory zajmującej się przetwarzaniem i powielaniem filmów. Później wybuch wojny zmusił go do wstąpienia w szeregi japońskiej marynarki. Tam poznał swego przyszłego partnera biznesowego, Akito Moritę, i kontynuował swoje badania dla Nippon-Ko-On Industrial (były to badania optoakustyczne). W 1946 roku Masaru i Akio kupili zbombardowany warsztat naprawy odbiorników radiowych w Tokio i założyli Tokyo-Tsushin Kenkyusho, firmę specjalizującej się w elektronice edukacyjnej, zwłaszcza magnetycznych urządzeniach rejestrujących.

Wkrótce później stworzyli również spółkę Tokyo-Tsushin Kogya K.K., na czele której stanął Ibuka. Jej przyszłość została zapewniona w 1949, kiedy to jej prezes opracował magnetyczną taśmę rejestracyjną. W 1958 roku obie firmy połączyły się i stworzyły Sony Corporation. Po tym, jak Amerykanie odkryli tranzystor, Ibuka wymyślił mnóstwo jego zastosowań komercyjnych (Amerykanie dbali głównie o zastosowania wojskowe). W 1954 roku Sony stało się pierwszym licencjobiorcą (od Western Electric Company) patentu na tranzystory poza Stanami Zjednoczonymi. Niedługo później Masaru ze swoim zespołem badawczym opracował zbudowany na tranzystorach odbiornik radiowy... i oblicze cywilizacji zmieniło się na zawsze. Firma zarobiła miliardy jenów, dolarów, rubli i każdej innej istniejącej waluty.

Rozpoczynając badania nad elektroniką półprzewodnikową, Sony pod kierownictwem Ibuki dokonało również takich przełomów technologicznych jak opracowanie diody tunelowej Esakiego, magnetoczułej diody półprzewodnikowej Yamada, polikrystalicznych układów scalonych i trójstrumieniowego kineskopu kolorowego Trinitron. W 1976 biznesmen zakończył pracę jako szef zarządu Sony, pozostawiając firmę w rękach wybranych przez siebie następców. Zmarł w 1997 roku.