Utworzony w XV wieku n.e. przez guru Nunaka Deva sikhizm rósł w siłę dzięki wysiłkom kolejnych sikhijskich guru głoszących wagę takich cnót, jak pokój, równość i altruistyczne oddanie. Dziś dzięki ich staraniom sikhizm cieszy się gronem około 20 milionów wiernych skupionych głównie w indyjskim regionie Pendżab. Sikhowie wierzą w istnienie jedynego boga pozbawionego fizycznej formy, lecz rozmawiającego ze wszystkimi Sikhami, którzy są równi w jego oczach – to wielce egalitarna wiara.

Sikhowie są znani ze swej szczodrości wobec otoczenia, gdyż jedną z głównych zasad ich wiary jest przekonanie, że wszyscy zostali stworzeni jako równi sobie, bez względu na religię, rasę czy płeć. Tym, co odróżnia sikhizm od innych religii, jest nacisk na same dobre uczynki i służbę innym jako dokonania istotniejsze od wszelkich rytualnych form.

Sikhowie mają też obowiązek bronić świata przed niesprawiedliwością, udzielając wsparcia wszystkim uciskanym, gdyż prawda i pokój muszą odnieść ostateczne zwycięstwo. Wierzą, że aby doznać zbawienia, każdy z nich musi praktykować rygorystyczną medytację, albowiem osiągną upragniony stan tylko poprzez skupienie się na sobie i na Bogu. I tak wyznawcy sikhijskiej wiary stosować się muszą do kolekcji zakazów, wliczając w to zakaz obcinania włosów, spożywania otumaniających substancji i, co kluczowe, wykonywania jakichkolwiek rytuałów, podążania za przesądami i pielgrzymowania.