I obraca się koło... A mowa o kole dharmy, naukach Buddy o ścieżce ku Nirwanie. Buddyzm, który doczekał się do tej pory ponad 350 milionów wyznawców na całym świecie, oparty jest na naukach czcigodnego duchowego przywódcy, Siddharthy Gautamy, zwanego Najwyższym Oświeconym Buddą.
Budda, jako centralna figura buddyzmu, nie został uznany za boga, ani nie przypisywał sobie żadnych kontaktów z takimi siłami. Preferował, by jego uczniowie podążali ścieżką oświecenia opartą na jego własnych doświadczeniach życiowych, co odróżnia buddyzm od wielu innych wiodących religii świata.
Siddhartha, do 29. roku życia książę w małym indyjskim królestwie, zdecydował się na żywot ascety po opuszczeniu murów pałacu. Przez kilka lat krążył po Indiach, by trafić wreszcie pod figowe drzewo, pod którym pogrążył się w medytacji. To tam po kilku dniach odnalazł oświecenie, a tym samym zdołał wyrwać się z cyklu ziemskiego cierpienia i powstać na nowo jako Budda. Oświecenie to związane jest zarówno z wiedzą duchową (np. wiedzą o przeszłych wcieleniach), metafizyczną (wiedzą o działaniu karmy), jak i filozoficzną (zrozumieniem czterech szlachetnych prawd).
Podstawowe zasady buddyzmu, Cztery Szlachetne Prawdy i Ośmioraka Ścieżka, wskazują sposoby na osiągnięcie Nirwany, czyli spokoju od niekończącego się cierpienia. W swej najprostszej formie Cztery Szlachetne Prawdy stwierdzają, że życie jest cierpieniem, które bierze źródło w naszym przywiązaniu do pragnień, a położyć kres cierpieniu możemy, uwalniając się od tego przywiązania. Wolność tę zapewnia tylko praktykowanie Ośmiorakiej Ścieżki. Odrzucając pragnienie, przyjmujemy świat takim, jakim jest, i przestajemy być skrępowani ziemskimi żądzami – stajemy się wolni.
Istnieją trzy główne odłamy buddyzmu: therawada, mahajana i wadżrajana, cieszące się największą popularnością odpowiednio w Azji Południowo-Wschodniej, Azji Wschodniej i Tybecie. Różnią się pod względem pewnych podstawowych doktryn – wyznawcy therawady postrzegają Siddharthę jako jedynego Buddę i uznają, że jest całkowicie odłączony od świata, więc mogą podążać jego ścieżką, ale nie są w stanie nawiązać z nim kontaktu. Praktykujący mahajanę wierzą w ogromną liczbę oświeconych dusz, które pozostają w naszym świecie, aby pomagać wierzącym w ich poszukiwaniach. Wyznawcy wadżrajany skupiają się na doskonaleniu boskich cech w człowieku poprzez praktyki tantryczne. Obecnie buddystami jest około 6% populacji świata (liczba ta nie uwzględnia w dużej mierze świeckich populacji wschodnioazjatyckich).
I obraca się koło... A mowa o kole dharmy, naukach Buddy o ścieżce ku Nirwanie. Buddyzm, który doczekał się do tej pory ponad 350 milionów wyznawców na całym świecie, oparty jest na naukach czcigodnego duchowego przywódcy, Siddharthy Gautamy, zwanego Najwyższym Oświeconym Buddą.
Budda, jako centralna figura buddyzmu, nie został uznany za boga, ani nie przypisywał sobie żadnych kontaktów z takimi siłami. Preferował, by jego uczniowie podążali ścieżką oświecenia opartą na jego własnych doświadczeniach życiowych, co odróżnia buddyzm od wielu innych wiodących religii świata.
Siddhartha, do 29. roku życia książę w małym indyjskim królestwie, zdecydował się na żywot ascety po opuszczeniu murów pałacu. Przez kilka lat krążył po Indiach, by trafić wreszcie pod figowe drzewo, pod którym pogrążył się w medytacji. To tam po kilku dniach odnalazł oświecenie, a tym samym zdołał wyrwać się z cyklu ziemskiego cierpienia i powstać na nowo jako Budda. Oświecenie to związane jest zarówno z wiedzą duchową (np. wiedzą o przeszłych wcieleniach), metafizyczną (wiedzą o działaniu karmy), jak i filozoficzną (zrozumieniem czterech szlachetnych prawd).
Podstawowe zasady buddyzmu, Cztery Szlachetne Prawdy i Ośmioraka Ścieżka, wskazują sposoby na osiągnięcie Nirwany, czyli spokoju od niekończącego się cierpienia. W swej najprostszej formie Cztery Szlachetne Prawdy stwierdzają, że życie jest cierpieniem, które bierze źródło w naszym przywiązaniu do pragnień, a położyć kres cierpieniu możemy, uwalniając się od tego przywiązania. Wolność tę zapewnia tylko praktykowanie Ośmiorakiej Ścieżki. Odrzucając pragnienie, przyjmujemy świat takim, jakim jest, i przestajemy być skrępowani ziemskimi żądzami – stajemy się wolni.
Istnieją trzy główne odłamy buddyzmu: therawada, mahajana i wadżrajana, cieszące się największą popularnością odpowiednio w Azji Południowo-Wschodniej, Azji Wschodniej i Tybecie. Różnią się pod względem pewnych podstawowych doktryn – wyznawcy therawady postrzegają Siddharthę jako jedynego Buddę i uznają, że jest całkowicie odłączony od świata, więc mogą podążać jego ścieżką, ale nie są w stanie nawiązać z nim kontaktu. Praktykujący mahajanę wierzą w ogromną liczbę oświeconych dusz, które pozostają w naszym świecie, aby pomagać wierzącym w ich poszukiwaniach. Wyznawcy wadżrajany skupiają się na doskonaleniu boskich cech w człowieku poprzez praktyki tantryczne. Obecnie buddystami jest około 6% populacji świata (liczba ta nie uwzględnia w dużej mierze świeckich populacji wschodnioazjatyckich).