Można zbudować tylko przy rzece.

Centralną część tego, co dziś jest sławnym Ermitażem w Sankt Petersburgu, stanowi monumentalny Pałac Zimowy, rezydencja carów od 1764 roku. Wtedy właśnie Katarzyna Wielka ukończyła budowę siedziby mającej swym rozmachem stanowić odzwierciedlenie potęgi Cesarstwa Rosyjskiego. Ogłosiła ją też swoim „skarbem” i rozpoczęła dekorowanie jej cennymi dziełami – renesansowymi obrazami, inkrustowanymi złotymi bibelotami (jak na przykład jajka Fabergé), klejnotami koronnymi i innymi świecidełkami. Po rozbudowaniu pałacu i przeprowadzeniu reorganizacji wnętrz car Mikołaj I otworzył go w 1852 roku dla zwiedzających, kolejni carowie kontynuowali zaś dzieło poszerzania stanowiącej serce pałacu kolekcji dzieł sztuki. Po rewolucji lutowej w 1917 roku budynek przez jakiś czas stanowił siedzibę Rządu Tymczasowego, lecz już w październiku władzę przejęli bolszewicy, którzy ogłosili Pałac darem dla proletariatu. Obejmujący obecnie pięć budynków Ermitaż stanowi jedno z największych muzeów na świecie i posiada w swojej kolekcji ponad trzy miliony dzieł sztuki i przedmiotów o znaczeniu historycznym. Znajduje się w nim między innymi największy zbiór obrazów na świecie.