+1 miejsce na doktrynę ekonomiczną. +50% złota.

Można zbudować tylko obok rzeki w sąsiedztwie dzielnicy biznesowej z bankiem.

Wielki dzwon Big Ben znajduje się w Elizabeth Tower, nazwanej tak dla uczczenia diamentowego jubileuszu panowania królowej Elżbiety II (wcześniej nazywała się po prostu „wieżą zegarową”), sama wieża zaś znajduje się na północnym krańcu Pałacu Westminsterskiego służącym za miejsce obrad izby parlamentu. Mimo tego, że chodzi tylko o sam dzwon, większość raczej beztroskich językowo Brytyjczyków i turystów używa jednak wygodnej i popularnej nazwy Big Ben do nazywania całości. Sam wielki, szesnastotonowy dzwon został odlany w sierpniu 1856 roku w odlewni w Stockton-on-Tees, a potem naprawiony w odlewni Whitechapel Bell Foundry w kwietniu 1858, ponieważ pękł w trakcie transportu do Londynu. Werk zegara zaprojektował Astronom Królewski, wykonał go zaś zegarmistrz Edward Dent i jego przybrany syn Frederick. Ostatecznie ukończony został w 1854 roku. Jest tak precyzyjny, że dodanie lub odjęcie do ciężaru wahadła jednopensowej monety spowodowałoby rozregulowywanie się zegara o cztery dziesiąte sekundy dziennie. Wspaniałość ta musiała jednak poczekać, bo żeby uruchomić zegar, trzeba było jednak czekać na ukończenie samej wieży, które nastąpiło dopiero w 1859 roku. Od tego czasu co godzinę słychać jego głos, milknący jedynie podczas wojny i przy okazji pojawiających się czasem awarii.