Gurdwara (czyli „brama do Guru”) to sikhijska świątynia, lecz mile widziani są tu wyznawcy wszelkich religii, którzy mogą modlić się na swój własny sposób. Tradycyjna gurdwara posiada wielką salę (Darbar Sahib), w której wystawiona jest święta księga Sri Guru Granth Sahib, oraz miejsce zwane langar, gdzie goście mogą posilić się darmowym jedzeniem oferowanym przez społeczność Sikhów. W takim egalitarnym kompleksie znajdować się może również żłobek, biblioteka, szpital i/lub sale lekcyjne. Pierwszy sikhijski guru, Nanak, zbudował pierwszą gurdwarę w 1521 roku naszej ery na brzegach rzeki Ravi w Pendżabie... a przynajmniej tak głosi legenda. Pierwsze gurdwary służyły jako miejsce zgromadzeń wiernych, w którym mogli oni wysłuchać aktualnego guru i śpiewać hymny na cześć Waheguru (co można luźno przetłumaczyć jako „Bóg”). Dopiero jednak szósty sikhijski guru wymyślił nazwę dla tych budowli. Ponieważ medytacja i studiowanie pism to najważniejsze praktyki sikhizmu, gurdwary są niezbędne do „prawidłowego” rozwoju moralnego i duchowego jego wyznawców.