Budowla dostępna wyłącznie dla Khmeru. Zastępuje świątynię. Niezbędna do kupna apostołów i inkwizytorów za wiarę. Misjonarze zakupieni w tym mieście otrzymują umiejętność męczennika, która sprawia, że po ich śmierci w walce teologicznej generowane są relikwie. Ponowne przyzywanie bohaterów w tym mieście kosztuje o 15% mniej wiary.

Gdy królowie khmerskiego imperium nie byli zajęci umacnianiem swojej władzy na obszarze dorzecza Mekongu i Azji Południowo-Zachodniej, oddawali się swojej wierze, a nie ma chyba lepszego sposobu na oddawanie czci bogom niż wznoszenie ogromnych świątyń.

Budowane przez nich ośrodki świątynne były zarówno symbolem pobożności wojowniczych królów Khmeru, jak i dowodem geniuszu ich inżynierów. Najstarszą znaną khmerską świątynią jest wzniesiona około roku 800 Prasat Ak Yom. Jej wyniosła konstrukcja zwieńczona koroną odzwierciedla tradycję południowoindyjskich świątyń w stylu ratha. Oczywiście Khmerowie dekorowali te świątynie na swój własny sposób, dodając do nich bogato zdobione wieże zwane prangami.

Wznoszenie tych świątyń było szczególnie popularne podczas rządów kolejnych władców Khmeru. Początkowo zwracano je ku wschodowi na cześć hinduskiego boga Śiwy, lecz po tym, jak za sprawą Dżajawarmana VII buddyzm mahajana stał się dominującą religią imperium, budowle zaczęto kierować ku zachodowi.