+1 dodatkowy punkt wiary za każdą epokę rozpoczętą od czasu budowy lub ostatniej naprawy.

Pierwsze dar-e mehr, czyli zaratusztriańskie budowle związane z koncepcją atar, świętego ognia, powstały około IX w. p.n.e. Znajdujące się w ich centrum ogień i czysta woda nie były obiektami kultu, lecz miały służyć rytualnemu oczyszczeniu.

Nazwy świątyń zależały od rodzaju znajdującego się w nich ognia. Najświętszym z nich był atash behram, ogień zwycięstwa, którego konsekracja wymagała 32 kapłanów, 16 płomieni z poświęconych źródeł i mogła zająć nawet rok.

Budowle te konstruowano zwykle na wzgórzach lub innych podwyższeniach i każda z nich zawierała specjalne pomieszczenie zwane atashgah, gdzie przechowywano rytualne płomienie. Niewierzący nie mieli prawa zobaczyć ognia ani nawet samej komnaty – tradycja pozwalała na to wyłącznie wyznawcom.