Taruga to nazwa stanowiska archeologicznego w środkowej Nigerii, istotnego ze względu na odkryte tam najstarsze ślady produkcji żelaza w Afryce Zachodniej. W Tarudze znaleziono również fascynujące figury z terakoty charakteryzujące się wyszukanymi fryzurami i wydłużonymi twarzami. Odkrycia te są jednymi z najstarszych dowodów artystycznych i naukowych osiągnięć w tym regionie.

To, jak mieszkańcy Tarugi nazywali swoje miasto, nie zachowało się do naszych czasów – podobnie jak nazwa ludu, do którego należeli. Archeolodzy nadali im miano kultury Nok, wykorzystując współczesną nazwę wsi, w której pobliżu odkryto stworzone przez nich figurki z terakoty. W archeologii używa się terminu „kultura Nok”, a nie „lud Nok” czy „imperium Nok”, ponieważ nie wiemy, czy ludzi tych łączyła polityczna jedność, przynależność do tego samego ludu, wspólna kultura. Tak czy inaczej, zamieszkiwali terytorium odpowiadające wielkością dzisiejszej Portugalii i obejmujące większość współczesnej Nigerii, w tym jej stolicę, Abudżę. Kultura Nok osiągnęła szczyt swojej potęgi około 500 roku p.n.e., chociaż najnowsze badania sugerują, że mogła powstać nawet tysiąc lat wcześniej. System organizacji społecznej Nok wykraczał poza proste relacje rodzinne; między innymi uwzględniał elitarną klasę rządzącą. Na stworzonych przez tę zbiorowość figurkach dostrzec można dynie, a na stanowiskach archeologicznych znaleziono też ślady ziaren sorgo i prosa. W miarę powiększania się populacji Nok nadzór nad tymi produktami, handel nimi oraz ich przechowywanie stawały się coraz ważniejszym i bardziej złożonym zagadnieniem, co prowadziło do powstania dużych spichrzy i sieci handlowych.

Przedstawiciele kultury Nok zajmują znaczące miejsce w historii świata z dwóch powodów: wczesnego odkrycia obróbki żelaza i swoich rzeźb z terakoty. W kuźniach wytwarzali narzędzia rolnicze oraz broń i choć w ich sztuce wojna nie stanowi ważnego motywu, to groty ich strzał i włóczni świadczą o tym, że walka nie była im obca. Rzeźby kultury Nok to połączenie codzienności z fantastyką. Wiele przedstawia ludzi ze zrytualizowaną bronią, małymi kwadratowymi bródkami i długimi wąsami nabierającymi długości przy samych kącikach ust. Wśród terakotowych figurek znaleźć też można hybrydy ludzi i zwierząt, takie jak słoń z ludzkimi oczami czy mężczyźni z ptasimi dziobami.

Kultura Nok zniknęła z nieznanych nam przyczyn około roku 200 n.e. Mimo to wywarła wyraźny wpływ na późniejsze cywilizacje Afryki Zachodniej i jest przykładem wczesnej innowacji i praktycznego wykorzystywania wiedzy naukowej.