Nagazargamu (lub Gazargamo) było stolicą państwa Kanem-Bornu, które przez pięćset lat istniało na obszarze dzisiejszej północno-wschodniej Nigerii i kontrolowało obszar wokół jeziora Czad. Źródło bogactwa islamskiego królestwa stanowiła sieć szlaków handlowych północnej Afryki, a większość z tego, co dzisiaj o nim wiemy, zachowała się w dziełach arabskich pisarzy. U szczytu świetności miasta jego populacja liczyła około 20 tysięcy mieszkańców.

Miasto założył Ali Dunamami z dynastii Sefuwa około roku 1460 w ramach działań mających na celu ustanowienie królestwa Bornu. Wokół nowej stolicy rozciągały się żyzne pola i pastwiska. Władcy Bornu wykorzystali to bogactwo, by zorganizować kampanię na rzecz ponownego podbicia należących do nich niegdyś ziem dawnego królestwa Kanem.

Król Idris Alauma (panował w latach 1564–1596) był prawdopodobnie najskuteczniejszym z władców Kanem-Bornu. Przeprowadził szereg reform wojskowych, wśród których znalazło się wprowadzenie do armii muszkieterów szkolonych przez Turków osmańskich, zatrudnienie najemnej wielbłądziej kawalerii Berberów oraz marynarzy Kotoko. W ten sposób wzmocnił i tak potężną już kawalerię królestwa. Alauma nawiązał też stosunki handlowe z Marokiem, Egiptem oraz osmańskim dworem (który odwdzięczył się, wysyłając dużą delegację ambasadorów). Jego kronikarze wychwalali zwycięstwa króla w ponad tysiącu bitew i trzystu wojnach. Alaumie przypisywane są też reformy ekonomiczne, takie jak wprowadzenie standardowych metod odmierzania towarów, oraz prawne oparte na islamskim prawoznawstwie.

Nagazargamu zostało oblężone i zniszczone w 1809 r. podczas dżihadu Fulani. Dziś jego ruiny są nadal widoczne. Istnieje nawet pomysł odbudowania tej niegdyś potężnej stolicy i uczynienia z niej nowoczesnego miasta.