Obszary mieszkalne określają maksymalną liczbę mieszkańców, a więc maksymalną populację w każdym mieście. Podstawowym wyznacznikiem liczby obszarów mieszkalnych jest dostęp do wody.

Wiele budowli zapewnia obszary mieszkalne. Po odkryciu garncarstwa każde miasto może zbudować spichlerz, który dodaje 2 tego typu obszary. Później możliwa jest też budowa kanalizacji – one również zwiększają liczbę obszarów mieszkalnych o 2. Czasem obszary mieszkalne zapewniane są również przez budowle z innych dzielnic, jak np. koszary w dzielnicy wojskowej, uniwersytet w kampusie czy latarnia morska w porcie. Budowla pałacu w stolicy również dodaje 1 obszar mieszkalny.

Każda farma, pastwisko, plantacja i obóz mieszczą część populacji – każde 2 takie ulepszenia zapewniają 1 obszar mieszkalny. Tworzenie w ten sposób społeczności wiejskich pozwala na nieco większe zaludnienie miast przed epoką przemysłową, kiedy dostępne stają się dzielnice osiedlowe.