Zapewnia umiejętność umożliwiającą kupno jednostek lądowych za wiarę.
Plądrowanie ulepszeń i dzielnic zapewnia premię do wiary.
Daje 1 tytuł gubernatora.

Nieliczne religijne organizacje zbrojne to interesujący przykład połączenia aspektu duchowego z doczesnym. Najlepsze z nich stanowiły wojskową elitę i zajmują ważne miejsce w świadomości kulturowej, przewyższające ich znaczenie historyczne. Przykładem takich organizacji w kręgu kultury zachodniej są zakony templariuszy, szpitalników oraz krzyżaków. W Japonii zaś rozwinęła się tradycja sohei – zbrojnych buddyjskich mnichów.

Na zachodzie lider religijnej organizacji zbrojnej zazwyczaj zwany był wielkim mistrzem i łączył role przywódcy zarówno duchowego, jak i wojskowego. Wielki mistrz stanowił wzór postępowania dla swoich współbraci oraz cieszył się pewnymi przywilejami i prerogatywami, takimi jak prywatne miejsce modlitwy, w którym mógł oddawać się kontemplacji oraz gromadzić siły do walki o zaprowadzenie bożego porządku na ziemi.