Urodził się w stanie Uttar Pradesh w rodzinie hinduistów – tyle tylko właściwie wiadomo o młodym Todar Malu. Nawet data jego narodzin zaginęła w odmętach czasu. Karierę biurokratyczną rozpoczął jako nadworny skryba Szer Szacha Suriego, który rządził północnymi Indiami ze swojej stolicy w Delhi. Jako zręczny administrator Todar pomógł władcy w stworzeniu na jego włościach (w Bengalu i Biharze) systemu pocztowego, wprowadzeniu standardowej waluty (rupii) i przedłużeniu Wielkiej Drogi z Ćittagongu do Kabulu. Szach zlecił również Todar Malowi budowę nowej fortecy w Rohtas w Penżabie, by powstrzymać najazdy Ghakkarów i stworzyć przeszkodę dla czyhających na północnym zachodzie Mogołów. Nie spełniła ona jednak swojej roli.

Po upadku dynastii Surich Todar Mal rozpoczął służbę u nowego, mogolskiego cesarza Akbara i wspierał go równie wiernie, wykazując się pragmatyzmem i bez wahania zapewniając mu swoją lojalność. Szybko awansował i wkrótce został wezyrem i doradcą finansowym Akbara. Pełniąc tę rolę, zreformował dość luźną strukturę podatkową w oparciu o dziesięcioletnie badania. W 1582 roku cesarz nadał mu tytuł dywana nowo podbitej prowincji Gudżarat, czyniąc go swoim doradcą.

Będący teraz radżą Todar kontynuował swoje reformy w cesarstwie Mogołów. Wprowadził system wykorzystywanych w handlu miar i wag, stworzył dystrykty podatkowe i przydzielił do nich urzędników, a także zorganizował system zasiedlania nowo zdobytych terytoriów. Wszystko to w oparciu o opracowany przez siebie system zbierania danych, który był wykorzystywany na subkontynencie jeszcze przez stulecia. Rozumiał również, jak ważny dla wydajnej administracji cesarstwem jest wspólny język, promował więc perski. Todar Mal odcisnął na Indiach niezatarte piętno. Zmarł w listopadzie 1589 roku w Lahaurze.