Kiedy ludzkość zaczęła wystrzeliwać rakiety, jasnym stało się, że nie obejdzie się bez rewizji wiedzy o balistyce. Loty tychże rakiet, odrzutowców, pocisków czy też statków kosmicznych wymagały o wiele dokładniejszego zrozumienia balistyki wewnętrznej, przejściowej, zewnętrznej i końcowej niż to, które udało się dotychczas osiągnąć inżynierom. Kiedy Goddard i von Braun rozpoczęli rozświetlanie niebios, do wymierzenia pocisku w konkretny skrawek gruntu potrzebowali już czegoś więcej niż tylko żyroskopu. Przy okazji istotnymi, zwłaszcza dla przyszłych kosmonautów oraz astronautów, okazały się takie sprawy jak prędkość ucieczkowa czy też zagwozdki wchodzenia w atmosferę. A w międzyczasie nowe, osiągające prędkość macha na wysokościach od 10 do 15 tysięcy metrów samoloty przemieniały specyfikę dynamiki lotu w czysto balistyczną.

Choć do balistyki nadal stosuje się newtonowską mechanikę, w przypadku rakiet i pocisków uległa ona takiemu skomplikowaniu, że matematycy zmuszeni byli wyprowadzać równania różniczkowe drugiego stopnia w celu wyliczenia kursu, oceny oporu powietrza oraz określenia momentu dotarcia do celu. Na wyniki takich obliczeń wpływała nawet grawitacja. Kiedy dołożyć do tego wystrzelenie pocisku z opóźnionym zapłonem z szybko poruszającego się samolotu, okazuje się, że tylko komputery są w stanie dojść z tym wszystkim do porządku.

Chętni do umieszczania obiektów na orbicie zmuszeni byli więc do stworzenia całkiem nowego pola badań: astrodynamiki, czyli połączenia balistyki z mechaniką ciał niebieskich. Jeżeli ktoś chciał umieścić człowieka na Księżycu (a potem sprowadzić go na Ziemię żywego), sama balistyka nie zdałaby egzaminu. Bezpieczne skoordynowanie dwóch poruszających się obiektów okazało się tak złożonym zadaniem, że w NASA stworzono na jego potrzeby komputer nawigacyjny Apollo, czyli pokładowy mikrokomputer, dzięki któremu astronauci mogli się porozumiewać przy użyciu klawiatury DSKY, aby błyskawicznie dokonywać korekt w wyliczeniach balistycznych.

Aplikacja balistyki stała się zadaniem tak złożonym, że wykroczyła poza możliwości przeciętnego człowieka.