Dzięki liczącym sobie ponad 600 lat segmentom starego miasta Jerozolima dzierży miano jednego z najstarszych nadal istniejących miejskich organizmów świata. To spore szczęście, ponieważ w trakcie swej burzliwej historii była wielokrotnie atakowana przez różne zachłanne imperia i bojowników w imię religii, którzy tysiącami padali trupem, wyrywając sobie wzajemnie kontrolę nad tym terenem.

Najstarsza część Jerozolimy, „Miasto Dawida”, została podobno zbudowana przez tego legendarnego króla w pierwszym tysiącleciu przed naszą erą. Przez kolejne wieki miasto rozrastało się dzięki ciężkiej pracy imigrantów oraz uchodźców pod rządami królów, kapłanów i proroków. Zanim w VII w. narodziła się potęga islamskich kalifatów, przejmując miasto dla Allaha w 638 r., Jerozolima służyła już za przechodnie trofeum Macedończyków, Rzymian i Bizantyjczyków.

W roku 1095 papież Urban II, niezadowolony z aktualnego zwierzchnictwa nad świętym miastem, wezwał chrześcijańskie rycerstwo do zbrojnego wyzwolenia Jerozolimy. Nastało dwieście lat rozlewu krwi, aż w końcu miasto udało się utrzymać Arabom (choć utracili je na pewien czas). Po nich nastali zaś Osmanie, Brytyjczycy i Jordańczycy.

Miniony wiek był prawdopodobnie najbardziej kontrowersyjnym w smutnej historii Jerozolimy po powstaniu żydowskiego państwa Izrael i późniejszego zajęcia przez nie całego miasta w wyniku wojny sześciodniowej w 1967 r.