Przechowuje się tu wielkie dzieła sztuki. Nie można zbudować w dzielnicy kulturalnej, w której znajduje się już muzeum archeologiczne.

Muzea (lub galerie) sztuki to miejsca publiczne – opłacane przez społeczeństwo zazwyczaj poprzez podatki – w których przechowuje się dzieła mające pouczać lud i podnosić go na duchu. Przybierają one różnorodne formy: obrazów, szkiców, rzeźb, wyrobów ceramicznych i metalowych, wydruków, obecnie zaś nawet filmów. Pierwsza chyba próba zaniesienia masom kultury wysokiej miała miejsce w roku 1671 roku, kiedy to otwarto Gabinet Amerbacha w Bazylei (obecnie Kunstmuseum). Idea tworzenia tego typu kolekcji, które mogłaby podziwiać szeroka publiczność, rozwinęła skrzydła w epoce renesansu – powstały wówczas galerie takie jak Kapitolińska, Watykańska czy Uffizi. W XVIII wieku udostępniono kolejne legendarne już niemal kolekcje: Ermitaż, Prado i pierwsze amerykańskie muzeum w Charlestonie (1773). Luwr otworzono w tym samym okresie, w roku 1703, wkrótce po rewolucji francuskiej, kiedy to królewska kolekcja sztuki została uznana za własność ludu. Rozpoczął się wówczas trend odbierania sztuki bogaczom i wysyłania jej na wystawy, by publika mogła się na nią gapić.