Termin „laser” jest skrótem frazy „light amplification by stimulated emission of radiation”, czyli „wzmocnienie światła przez stymulowaną emisję radiacji”, co zgrabnie opisuje charakter zjawiska. Teoria ta pojawiła się za czasów Alberta Einsteina i jego pracy z 1917 r., w której wywiódł z prawa Plancka przypuszczenia dotyczące stymulowanych emisji promieniowania elektromagnetycznego. W 1928 r. fizyk atomowy Rudolf Ladenburg potwierdził istnienie fenomenu stymulowanej emisji oraz negatywnego wchłaniania.
Zanim powstał pierwszy prawdziwy laser, amerykańscy i sowieccy naukowcy tworzyli masery, wzmacniając promieniowanie mikrofalowe w miejsce światła. Próba stworzenia „masera optycznego”, jak przyjęło się nazywać ten koncept (słowo „laser” wymyślono w 1959 r.), była więc jedynie kwestią czasu. Pierwszym funkcjonalnym laserem było urządzenie zaprezentowane w maju 1960 r. przez Hughes Research Laboratories, którego technologia pozwalała na zapis danych na nośnikach optycznych. Jeszcze w tym samym roku Irańczyk Ali Javan poprowadził międzynarodowy zespół do stworzenia pierwszego lasera gazowego wykorzystującego hel oe neon i zdolnego do ciągłego funkcjonowania w spektrum podczerwonym.
Od chwili wynalezienia tego prekursora laserów powstało wiele wyspecjalizowanych wariantów wynalazku, od stawiających na zasięg, przez moc, po wykorzystanie różnych długości fal. Lasery chemiczne, ekscymerowe, drukarkowe, oparte na ciałach stałych i światłowodowe, półprzewodnikowe i pulsacyjne. Najróżniejsze rodzaje do najróżniejszych zastosowań. Lasery przedostały się do wszelkich aspektów codzienności, od elektroniki konsumenckiej po obronę porządku publicznego i operacje wojskowe.
Najbardziej zaawansowanymi przykładami laserów są prawdopodobnie urządzenia medyczne i wojskowe. W tym pierwszym przypadku laser pozwala na „bezkrwawe” operacje, jak wycinanie guzów lub zakażonych organów, zapewnia niespotykaną jeszcze dekadę temu diagnostykę i umożliwia fotobiomodulację (w laseroterapii). Jeśli zaś chodzi o wojsko, jest niezastąpiony jako metoda namierzania i naprowadzania w systemach uzbrojenia, choć jego potencjał jako bezpośredniej broni energetycznej nadal czeka na przełom (pomimo miliardów dolarów poświęconych jak dotąd na poszukiwania). Zastosowania przemysłowe oraz domowe (tak często wspominana holografia nadal czeka na swój moment) tej technologii również jednak mnożą się jak grzyby po deszczu. Byle tylko nie patrzeć bezpośrednio na światełko.
„Kiedy Bóg powiedział «Niech stanie się światłość», z pewnością miał na myśli światło spójne”. – Charles Townes
„Jestem wielką miłośniczką laserów. Naprawdę uważam je za falę przyszłości”. – Courteney Cox
Termin „laser” jest skrótem frazy „light amplification by stimulated emission of radiation”, czyli „wzmocnienie światła przez stymulowaną emisję radiacji”, co zgrabnie opisuje charakter zjawiska. Teoria ta pojawiła się za czasów Alberta Einsteina i jego pracy z 1917 r., w której wywiódł z prawa Plancka przypuszczenia dotyczące stymulowanych emisji promieniowania elektromagnetycznego. W 1928 r. fizyk atomowy Rudolf Ladenburg potwierdził istnienie fenomenu stymulowanej emisji oraz negatywnego wchłaniania.
Zanim powstał pierwszy prawdziwy laser, amerykańscy i sowieccy naukowcy tworzyli masery, wzmacniając promieniowanie mikrofalowe w miejsce światła. Próba stworzenia „masera optycznego”, jak przyjęło się nazywać ten koncept (słowo „laser” wymyślono w 1959 r.), była więc jedynie kwestią czasu. Pierwszym funkcjonalnym laserem było urządzenie zaprezentowane w maju 1960 r. przez Hughes Research Laboratories, którego technologia pozwalała na zapis danych na nośnikach optycznych. Jeszcze w tym samym roku Irańczyk Ali Javan poprowadził międzynarodowy zespół do stworzenia pierwszego lasera gazowego wykorzystującego hel oe neon i zdolnego do ciągłego funkcjonowania w spektrum podczerwonym.
Od chwili wynalezienia tego prekursora laserów powstało wiele wyspecjalizowanych wariantów wynalazku, od stawiających na zasięg, przez moc, po wykorzystanie różnych długości fal. Lasery chemiczne, ekscymerowe, drukarkowe, oparte na ciałach stałych i światłowodowe, półprzewodnikowe i pulsacyjne. Najróżniejsze rodzaje do najróżniejszych zastosowań. Lasery przedostały się do wszelkich aspektów codzienności, od elektroniki konsumenckiej po obronę porządku publicznego i operacje wojskowe.
Najbardziej zaawansowanymi przykładami laserów są prawdopodobnie urządzenia medyczne i wojskowe. W tym pierwszym przypadku laser pozwala na „bezkrwawe” operacje, jak wycinanie guzów lub zakażonych organów, zapewnia niespotykaną jeszcze dekadę temu diagnostykę i umożliwia fotobiomodulację (w laseroterapii). Jeśli zaś chodzi o wojsko, jest niezastąpiony jako metoda namierzania i naprowadzania w systemach uzbrojenia, choć jego potencjał jako bezpośredniej broni energetycznej nadal czeka na przełom (pomimo miliardów dolarów poświęconych jak dotąd na poszukiwania). Zastosowania przemysłowe oraz domowe (tak często wspominana holografia nadal czeka na swój moment) tej technologii również jednak mnożą się jak grzyby po deszczu. Byle tylko nie patrzeć bezpośrednio na światełko.
„Kiedy Bóg powiedział «Niech stanie się światłość», z pewnością miał na myśli światło spójne”. – Charles Townes
„Jestem wielką miłośniczką laserów. Naprawdę uważam je za falę przyszłości”. – Courteney Cox