+1 do maksymalnej liczby szlaków handlowych. Zapewnia jednostkę kupca. Można zbudować tylko na wybrzeżu w sąsiedztwie dzielnicy portowej.

Kolos Rodyjski, powstały jako symbol zwycięstwa i przetopiony z porzuconego przez odpartych najeźdźców brązowego i żelaznego wyposażenia, przyjął formę 30-metrowego wyobrażenia tytana Heliosa. Budowa tego cudu świata rozpoczęła się w 292 r. p.n.e. pod nadzorem Charesa z Lindos i, ku zdumieniu wszystkich, dobiegła końca już w roku 280 p.n.e. Choć nie znamy dokładnie szczegółów – starożytne źródła nie są szczególnie precyzyjne – olbrzymi posąg górował nad wejściem do portu Rodos, stojąc na liczącym 10 metrów wysokości piedestale. Niestety, po ledwie 56 lat latach powaliło go trzęsienie ziemi. Ptolemeusz III, władca Egiptu, zaproponował wtedy, że zapłaci za jego odbudowę, Rodyjczycy odmówili jednak ze względu na przepowiednię Wyroczni Delfickiej, która przekazała im, że dzieło wzbudziło gniew bogów. I choć faktycznie bóstwa mogły czuć się urażone, to rdzewiejące resztki posągu i tak przez niemal 900 lat stanowiły wielką atrakcję turystyczną. W 653 roku naszej ery wojska muzułmańskiego kalifa Mu'awiji I zdobyły Rodos, a nowi właściciele miasta sprzedali kolosa na złom żydowskim kupcom, którzy – jak powiadają – potrzebowali 900 wielbłądów, by go przetransportować. Ze złomu powstałeś, w złom się obrócisz.