Jednostka z epoki informacji walcząca w zwarciu.

Kiedy pola bitwy zaszczyciła potęga silnika spalinowego i zaczęły po nich śmigać wszystkie czołgi i ciężarówki, odziana w trepy piechota miała problem z nadążeniem za tempem akcji. Pomiędzy światowymi wojnami różne nacje starały się zaradzić tej niewygodzie, to jednak głównie nazistowskie Niemcy, kładąc nacisk na blitzkrieg, włożyły dość pracy w zmechanizowanie swojej piechoty i umożliwienie jej utrzymania tempa sojuszniczych panzerów, zanim rozorały tymi siłami Polskę, Francję, Północną Afrykę i Rosję. Ponieważ ciężarówki nie radziły sobie z szybkim przemierzaniem wszystkich napotkanych w tych miejscach typów podłoży, niemieccy inżynierowie opracowali pierwsze zawieszenia półgąsienicowe (w Sd.Kfz 251), pomagając w odpowiednio szybkim transporcie piechoty oraz zasobów. Po dorzuceniu do zestawu gąsienicowej artylerii i dział p-lot otrzymywało się w ten sposób samowystarczalną grupę bojową zdolną do odparcia praktycznie każdej zagrywki przeciwnika. Metoda niemiecka okazała się na tyle skuteczna, że została zapożyczona przez prawie wszystkich uczestników konfliktu, co ostatecznie doprowadziło do niemalże całkowitej mechanizacji piechoty świata.