Jednostka epoki przemysłowej dostępna wyłącznie dla Ameryki, gdy przywódcą jest Teddy Roosevelt. Zyskują premie do kultury za likwidowanie wroga na kontynencie z ich stolicą. +10 do siły bojowej podczas walki na wzgórzach. Niższy koszt utrzymania.

1. Regiment Kawalerii Ochotniczej USA znany jest lepiej laikom jako Rough Riders, którą to nazwę zapożyczyli od grupy Congress of Rough Riders of the World Bufallo Billa. Doskonale pasuje ona zresztą do niesfornych rekrutów Teddy'ego Regiment został stworzony w 1898 roku przez Theodore'a Roosevelta w obliczu wojny hiszpańsko-amerykańskiej. Roosevelt był wyznawcą tezy, że Ameryka powinna za niemal wszelką cenę stać się imperium kolonialnym, gdy więc na Kubie zaczęło się robić niespokojnie, a Stany Zjednoczone wykorzystały okazję, by zadać cios konającemu bankrutowi, jakim była wówczas kolonialna Hiszpania, Roosevelt natychmiast zrezygnował ze stanowiska pomocnika sekretarza marynarki i sformował ochotniczy regiment złożony z 1060 kowbojów, ranczerów, górników, atletów uniwersyteckich i innych twardzieli z Arizony, Nowego Meksyku, Teksasu i Oklahomy. Choć stanowił on jednostkę kawaleryjską, jego członkowie walczyli w specyficzny sposób, bo głównie pieszo – jak na przykład w przypadku sławnej szarży na szczyt Wzgórza San Juan (albo Wzgórza Kettle, obie nazwy wymyślili Amerykanie) pierwszego lipca. Później Rough Riders brali też udział w oblężeniu Santiago aż do sierpniowego dnia hiszpańskiej kapitulacji, kiedy to ochotnicy wrócili do domów i świętowali – każdy na swój sposób.