Możliwość zatrudnienia dodatkowego szpiega. Wzrost turystyki w całym imperium o 25%.

Jeśli uważa się komputer jedynie za maszynę służącą ułatwianiu obliczeń, można uznać, że towarzyszą nam one od tysiącleci – pierwszym przykładem takiego urządzenia jest bowiem liczydło, znane od około 2400 r. p.n.e. (tak naprawdę można uznać, że już same palce służyły podobnym celom, ale to stanowczo zbyt prymitywna dla nowoczesnych cywilizacji metoda). w 1235 r. niejaki Abi Bakr z Persji wynalazł mechaniczne astrolabium wraz z kalkulatorem kalendarza, a około 1620 r. do rodziny dołączył suwak logarytmiczny. Ponad 2 stulecia później natomiast, w 1876 r., lord Kelvin zaproponował swój mechaniczny kalkulator analogowy, zwany „analizatorem różnicowym”, a już pół wieku później, w latach 20. XX wieku, Vannevar Bush i inni tworzyli takie urządzenia.

Większość ludzi postrzega jednak komputery jako urządzenia, które można programować w celu wykonywania i wyświetlania rezultatów szerokiego wachlarza zadań, co przekracza już możliwości „trochę większego kalkulatora”. Pierwowzór takich urządzeń powstał w 1833 r., wyprzedzając swoje czasy o mniej więcej sto lat, stworzony przez „ojca komputera”, Anglika Charlesa Babbage'a. Jego programowalny „komputer mechaniczny” wykorzystywał perforowane karty, drukarkę, moduł arytmetyczno-logiczny, skoki warunkowe, a nawet zintegrowaną pamięć (swego rodzaju)... które to elementy nieobce są wszystkim dzisiejszym komputerowym maniakom.

„Epoka komputerów” nastała niedługo po tym, jak człowiek zapanował wreszcie nad elektrycznością. Opracowane przez pioniera „komputeryzacji”, Alana Turinga (który tak naprawdę był matematykiem), zasady tej dziedziny zostały przez niego spisane w pracy z 1936 r. zatytułowanej „O liczbach obliczalnych”. W trakcie II wojny światowej różne zwaśnione kraje zabrały się za próby realizacji jego idei, wykorzystując je zarówno do łamania wrogich szyfrów, jak i zestrzeliwania samolotów. Większość inżynierów używała elektryczności oraz lamp próżniowych zamiast mechanicznych przełączników i nadawała swoim monstrualnym kreacjom takie nazwy, jak „ABC”, „Colossus” (pierwszy programowalny komputer cyfrowy) czy ENIAC, który był zdolną do wykonywania 5000 operacji dodawania lub odejmowania na sekundę pierwszą maszyną spełniającą warunki „kompletności Turinga”.

Od tego czasu, dzięki wynalezieniu tranzystorów bipolarnych, zintegrowanych obwodów oraz półprzewodników, nie wspominając o wysiłkach mnóstwa majsterkowiczów, komputery stały się szybsze, bardziej kompaktowe i przedostały się chyłkiem do wszystkich ludzkich przedsięwzięć, od badań, przez produkcję, po wojnę i rozrywkę. Ukłony dla HAL-a 9000 i Skynetu.