Dostępna wyłącznie dla Wietnamu dzielnica zastępująca dzielnicę wojskową. +2 do kultury za każdą sąsiadującą dzielnicę. Po opracowaniu technologii lotu zapewnia turystykę równą wytwarzanej kulturze. Ta dzielnica nie wymaga populacji, jej wzniesienie jest tańsze, nie może sąsiadować z centrum miasta, nie zapewnia punktów wielkich ludzi i nie jest dzielnicą wyspecjalizowaną.

Słowo „thành” oznacza cytadelę lub fort, ale klasyczna wietnamska architektura łączyła militarną ochronę z architektonicznym kunsztem. Najstarszym thành w Wietnamie jest Thành Cổ Loa, znajdujący się w jednej z dzielnic dzisiejszego Hà Nội. Według lokalnej legendy król rozgniewał magicznego żółwia, wielokrotnie próbując wznieść to thành na jego skorupie. Gdy władca uświadomił sobie istnienie tego czarodziejskiego, mówiącego i bardzo, bardzo rozeźlonego gada, zgodził się na przeniesienie fortu w inne miejsce. W podzięce żółw ofiarował królowi magiczną kuszę o tysiąc razy potężniejszą od zwykłej. Kusza nie przetrwała do naszych czasu, za to cytadela nadal się wznosi, ciesząc oczy spiralnymi zewnętrznymi murami i wewnętrzną prostokątną warownią.

Pośrodku thành często znajdowała się prostokątna warownia otoczona fosą. Mury cytadeli bywały grube i wytrzymałe, jednak – przynajmniej w wypadku zachwycającej thành w Huế – ich górny poziom był często pięknie malowany oraz rzeźbiony w smoki i inne przynoszące pomyślność królewskie symbole.

W centralnej części Ha Nội dominującym symbolem miasta pozostaje Thăng Long z przysadzistą środkową wieżą i grubymi murami. Ta wzniesiona w 1010 roku twierdza była tak imponująca, że na przestrzeni wieków służyła wielu różnym grupom, takim jak rodzina królewska, francuskie wojska w okresie kolonialnym, japońska armia cesarska (forteca pełniła wówczas funkcję więzienia) i komunistyczna Wietnamska Armia Ludowa. Budowla nie była jednak wyłącznie placówką wojskową – ozdobiono ją kamiennymi rzeźbami smoków i wyszukanymi pałacami (niezachowanymi do naszych czasów). Obecnie służy jako muzeum.