Dzielnica wymagana do tworzenia projektów zwycięstwa naukowego, wśród których znajduje się wystrzelenie satelity Ziemi, wystrzelenie lądownika księżycowego, marsjańskie osiedle, marsjańska hydroponika i marsjański reaktor. Nie można budować na wzgórzach.

Wizerunek portu kosmicznego (czy też kosmodromu) jako bramy do gwiazd przywołuje sentymenty przygody i odkryć, walki o nowe „wielkie rubieże” cywilizacji... Rzeczywistość jest jednak o wiele bardziej prozaiczna: jest to po prostu miejsce do startów (a czasem być może lądowań) rakiet przypominające mocno port dla statków lub lotnisko dla samolotów. Tak samo znajdujemy tu wysięgniki, dźwigi, budynki administracji, centra kontrolne, pojemniki z paliwem czy infrastrukturę roboczą. Pierwszym na świecie ośrodkiem do wysyłania ludzi na orbitę był Bajkonur – pierwotnie sowiecki poligon wojskowy – powstały w roku 1955. Jego stworzenie sprowokowało wkrótce także Stany Zjednoczone do przekształcenia swego centrum testów rakietowych Sił Powietrznych na Cape Canaveral w placówkę do wystrzeliwania testowych rakietowych misji orbitalnych... i tak rozpoczął się kosmiczny wyścig.